Jest takie powiedzenie, że apetyt rośnie w miarę jedzenia. Było też tak w moim przypadku. Za każdym razem, gdy nadarzyła, się chwila warta upamiętnienia robiłam zdjęcia. Możliwość, jakie dają nam współczesne telefony, tym bardziej zachęcały mnie do tego. Tyle wspaniałych widoków, które mnie otaczały podczas różnych podróży i które uwielbiam, natychmiast zaczęłam uwieczniać. Zaczęło się tak na poważnie podczas podróży do Hiszpanii. Już wtedy wiedziałam, że iskrzy, coś we mnie w kierunku fotografii. Do dziś pamiętam, przepiękną architekturę Gaudiego. Przemierzanie Barcelony, jego szlakiem, to prawdziwa rozkosz dla oka, ze względu na kolorowe specyficzne budynki, często krzywoliniowe, dziwaczne. Nie mniej jednak robiły ogromne wrażenie. Zaczęłam uwieczniać wszystko na zdjęciach. Nie ważne było dla mnie, że miałam już ich kilkaset. Liczyło się to, że mogę zatrzymać daną chwilę, widok w postaci fotografii. Po powrocie do domu przysiadłam i zaczynałam obróbkę zdjęć. Było to coś niesamowitego. Stało się to moim „uzależnieniem”. Ustawianie odpowiedniego światła, wyostrzenie, ustawienie kolorów, odpowiednich barw. Wciągało mnie to coraz bardziej. W dobie internetu, istnieje wiele stron, na które można wejść i dodać się do grupy zajmującej się fotografią. Można znaleźć, tam wspaniałe zdjęcia wykonywane w różnych ujęciach, sceneriach. Każdy ma inną perspektywę z tym związaną i zajmuje się czymś innym. Na przykład zdjęcia plenerowe, portrety, zdjęcia zwierząt, krajobrazów. Youtube, również przedstawia szeroką tematykę w tym zakresie. Na pewno, można znaleźć instrukcje szkoleniowe, od podstaw. Wspomnę, również o ukochanych jak dla mnie książkach, w których także znajdzie się wiele wspaniałych materiałów. W szczególności właśnie do nich chciała bym nawiązać, ponieważ uważam, że mają one w sobie magiczna moc, i nic nie jest w stanie ich zastąpić.
Jeśli fascynacja fotografią nikogo, nie chwyciła, za serce na tyle by się nią zajmować, warto jednak czasem uwiecznić dany moment, miło mieć pamiątki w formie zdjęcia. Pozwolę przytoczyć sobie cytat „Odkryłem, że choć aparat fotograficzny nie może wyrazić duszy to może zrobić to fotografujący”- Ansel Adams.
„Większość ludzi próbuje zawrzeć w fotografii zbyt wiele elementów. Jeżeli robisz zdjęcie dziecka bawiącego się na łące, fotografuj dziecko, a nie drzewa, dom i wszystko, co jest w zasięgu wzroku. Fotografia jest w rzeczywistości pewną deklaracją i im bardziej jest przejrzysta, tym jest lepsza" - Eliot Elisofon.
I tak z upływem czasu, moja fascynacja fotografią nadal trwa. Z sentymentem przeglądam zdjęcia, uwiecznione chwile, które były i nadal są dla mnie wszystkim. W ten sposób przekształciło się to w moją pasję. Dla osób zagubionych, nie mających celu w życiu, to piękny sposób na odnalezienie siebie, czyli robienie mnóstwa rzeczy, które sprawiają nam przyjemność a zarazem dają nam możliwość wyszukania naszego potencjału. W dobie Internetu mamy szansę wrzucania naszych zdjęć na portale społecznościowe, wymieniania się opiniami, co tym bardziej nam to wszystko ułatwia. Fotografia, to ułamki naszych sekund, naszego życia zatrzymanego w czasie. Chwile, do których będziemy wracali, przez kolejne lata. To wspaniałe uczucie, gdy po jakimś czasie sięgniemy po zdjęcia. W naszej codzienności, gdy jesteśmy pochłonięci pracą, rodziną, oraz, innymi zajęciami zaczynamy, coraz to bardziej zapominać o tym co jest w życiu najważniejsze. W pogoni za pieniędzmi pracujemy coraz to więcej. Zapominamy o najbliższych, o chwilach w których razem spędzało się czas, bądź też jak miło było by odpocząć. Warto upamiętnić różne wydarzenia z naszego życia. Mogła bym przytoczyć to własnym doświadczeniem z życia. Wiem jak bardzo ulotne są chwile i niestety, ale to co wydaje nam się stałe i nie do naruszenia w każdej chwili może się zmienić. Z perspektywy czasu wiem że warto upamiętnić nasze, z naszymi najbliższymi.
Jeżeli podobają Ci się materiały publicystów portalu Prawy.pl wesprzyj budowę Europejskiego Centrum Pomocy Rodzinie im. św. Jana Pawła II poprzez dokonanie wpłaty na konto Fundacji SOS Obrony Poczętego Życia: 32 1140 1010 0000 4777 8600 1001. Pomóż leczyć ciężko chore dzieci.
Ilustracja Autorki © Hanna Jeżewska / za www.prawy.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz